Simpel gemist

Eén van de leukste dingen aan het bijhouden van een weblog vind ik de reacties die je krijgt op de stukjes die je schrijft. Vandaag kreeg ik ook een reactie, maar dan van een iets ander karakter. Mijn vader meldde namelijk dat hij zich verbaasde over het feit dat ik over een bepaald krantenartikel niet geschreven had. Hij wist niet meer om welk artikel het ging - ik zal geen flauwe grappen maken over zijn leeftijd -, maar wel dat het op dinsdag was. Mijn moeder - weer laat ik de grappen achterwege - wist ook niet meer wat het onderwerp was, maar dacht wel dat Goossens (huiscolumnist van het Utrechts Nieuwsblad) er ook over geschreven had.

Thuisgekomen ben ik gelijk de krantenbak ingedoken om het exemplaar van dinsdag op te graven. Een zorgvuldige analyse van de inhoud leverde twee kandidaten op, waarvan de eerste inderdaad ook door Goossens is behandeld. Vandaag zal ik iets over dat artikel zeggen, en morgen over het andere. (Merkt u overigens op dat ik met deze teaser het kijkerspubliek probeer te binden? Heb ik van Talpa geleerd. Werkt prima, daar!)

Het eerste artikel heeft betrekking op een revolutionaire nieuwe mobiele telefoon, die door Vodafone op de markt wordt gebracht. Met dit ongelofelijke stukje techniek kun je bellen en sms'en.
"Tsja," zult u zeggen, "wat is daar nou zo bijzonder aan?"
Nou, dat je er verder niets mee kunt. Geen ingebouwde fototoestellen, videocamera's, spelcomputers, mp3-spelers, FM-radio's, tekstverwerkers, afstandsbedieningen, televisietoestellen of magnetron-ovens. De naam is ook al zo overzichtelijk: Vodafone Simply.
Waarschijnlijk betekent dit alles dat je geen doctoraal in de telefoonkunde hoeft te behalen voordat je met het apparaat aan de slag kunt. Misschien is het zelfs zo dat je er fatsoenlijk mee kunt bellen, en zonder een driedaagse speurtocht door de menu's een SMS-bericht de deur uit kunt doen.
Wat u zegt, het moet toch niet veel gekker worden.