Het Internet is gevaarlijk terrein. Op ogenschijnlijk onschuldige plaatsen loeren de, al dan niet bewegende, vleeskleurige plaatjes. Onbetrouwbare sujetten proberen nietsvermoedende bezoekers geld uit de zakken te kloppen met listige trucjes. Virussen en wormen kronkelen door allerlei gaten en kieren uw computer in.Gelukkig zijn er ook plaatsen waar je je geen zorgen hoeft te maken dat je door het kwaad beslopen wordt. Deze weblog is daar natuurlijk een voorbeeld van. Tenminste, dat was zo. Want als je een paar dagen niet oplet wordt je weblog door middel van de commentaarfunctie gekaapt.
Nou, John en Claudy, de komende twee en een halve week kunnen jullie ongestoord jullie gang gaan.
Waarom? Daar kom ik daarna op terug.
5 opmerkingen:
(gokje)
Prettige vakantie, Rutger! Waar gaat de reis naar toe?
Nee, dat is te gemakkelijk. Rutger haalt een streek uit. We moeten er snel bij zijn.
(Sorry Claudy, van dat Claudia:)
1.
Geeft niet, Johnny, van dat Claudia.
2.
Ik heb inmiddels begrepen dat jij 'm kent, John. Dus doe een goed tegenstreekvoorstel, zou'k zeggen. Ik word door Rutger vooralsnog alleen maar opgezadeld met meer geheimzinnigheden, en die tactiek werkt. VOORALSNOG. Ik sta (hinderlijk) buitenspel...
Oh, Claudy, wat erg.
a. Ik kijk nu pas weer in dit bakkie en reageer dus 17 dagen na dato;
b. Ik hoor van Esther (ik ben haar vader, dus zij kan het weten), dat ze echt met vakantie zijn; naar Canada.
Als hij terug is zullen we hem heel kritisch moeten blijven volgen, scherpe vragen stellen, op slakken zout leggen (daar kunnen we wel eens dagwerk aan hebben), zodat we hem die geheimzinnigdoenerij afleren.
We zullen hem krijgen!
Ach ja, geeft (wederom) niet, John; kwaliteit kost tijd (of zoiets).
Maar ondertussen had Rutger allang weer terug moeten zijn. Dat had ie tenminste in z'n laatste log min of meer beloofd.
(p.s. op slakken (een korreltje) zout leggen... dat kan ik best goed, als ik maar wil)
Een reactie posten