Oh, oh, Den Haag

Dames en heren, ik vind het toch een beetje flauw. Schrijf ik gisteren dat de komende periode voor mij persoonlijk zeer interessant wordt, moet politiek Den Haag er per se weer overheen door het kabinet te laten vallen. Alleen om een berichtje op mijn weblog te krijgen.

Nou vooruit dan, maar ik hou het wel kort. En eigenlijk is het niet zozeer een bericht als wel een vraag. Ik sla u er maar gelijk mee om de oren: zou D66 met deze actie nou werkelijk bereiken wat ze willen?
Zoals ik het bekijk heeft D66 namelijk een aantal jaar in een kabinet gezeten dat zichzelf net op de borst kon gaan kloppen over de behaalde resultaten. Maar ja, omdat ze dat kabinet zelf naar huis hebben gestuurd kan D66 daar voor de verkiezingen niet echt mee gaan lopen pronken.
En da's toch wel jammer, want de geschiedenis leert dat een partij die een kabinet opblaast daar nagenoeg altijd door de kiezer voor wordt beloond met een stevige draai om de oren.
Ik ben dus een beetje bang dat Lousewies van der Laan haar partij, weliswaar met een rechte rug, vakkundig door het doucheputje heeft gespoeld. En da's toch ook jammer, al was het alleen maar om die guitige kop van Pechtold.

Zo, genoeg politiek. Ik stel voor dat we het morgen weer over leuke dingen gaan hebben.

Energie

Jawel, het is alweer de derde dag achter elkaar dat er een berichtje op deze plek wordt gepoot. U vraagt zich vast af waar die nieuwe energie vandaan komt. Eerlijk gezegd weet ik het niet zeker, maar het zou iets te maken kunnen hebben met het feit dat ik heb besloten om van werkgever te veranderen. "Oooh!" zegt u nu. "Jawel" is mijn antwoord.
Zoals de planning er nu uitziet begin ik daarmee op 1 augustus met het vaderschap en per 1 september met een andere baan.
(Toevallig sprak ik laatst iemand die ook na een jaar of acht werken bij zijn eerste werkgever binnen een maand een kind en een andere baan had. Het was hem goed bevallen, en dat is mooi want het komt allemaal heel erg overeen met mijn situatie. Het was ook een heel aardige vent trouwens, maar dat terzijde.)
De komende tijd wordt in elk geval een interessante periode, en ik kijk ernaar uit u daarvan op de hoogte te houden. Neemt u dus gerust weer eens wat vaker een kijkje!

Lekstadsensatie (2)

Ja, geeft u het maar toe. U heeft van de spanning gewoon niet kunnen slapen. En zoals beloofd ga ik u nu vertellen wat de reden was voor alle politionele consternatie bij ons voor de deur.
De reden was een man op een fiets. Die er vanaf viel en zijn hoofd stootte. En in het ziekenhuis overleed.
"Man overleden" is de titel van het persbericht van de politie.
Tsja, als ik het zelf zo lees is het eigenlijk toch wel een beetje een anticlimax. Begrijp me goed, ik wil niet zeggen dat het niet heel vervelend is voor de man en zijn familie. Maar het is toch iets anders dan een wietplantage van drie verdiepingen, of een driedubbele kettingzaagmoord. Of een huis vol gesmokkelde Russische schonen.
Eigenlijk is het weer een typisch Viaanse variant van een mysterie: het lijkt heel spannend, maar de kern is een man op een fiets.
Mijn excuses dus voor de eventuele teleurstelling. Ik zal proberen het morgen goed te maken.

Lekstadsensatie

Een fatsoenlijke weblog bijhouden is nog helemaal niet zo simpel. Om regelmatig interessante stukjes te schrijven moet je eigenlijk ook interessante dingen meemaken, en eigenlijk hebben veel mensen daar niet zo'n last van. Ik wel natuurlijk, maar omdat ik u niet jaloers wil maken vertel ik u daar maar niet teveel over.
Best lastig dus, regelmatig iets schrijven. En als je eenmaal een tijd niets geschreven hebt is het nog veel lastiger weer te beginnen. Je moet namelijk wel weer met een klapper terugkomen.
Ik heb lang moeten wachten voordat zich een geschikte gelegenheid aandiende, maar gisteren was het dan toch zo ver.
Het begon met een simpele politieauto die bij ons in de straat parkeerde. Daarop volgde een rood-wit afzetlint. En gedurende de avond kwamen en gingen twee motoragenten, een wit busje van de recherche, een witte auto van de recherche en nog wat rood-wit-blauw gestreepte auto's en busjes met mensen met uniformen.
Voor sommigen van u is dit misschien een tweewekelijks terugkerend tafereel, maar bij ons komt het toch niet zo heel vaak voor. We hebben ons dan ook de hele avond, nacht en ochtend afgevraagd wat er aan de hand was. Verschillende interessante, en voor een deel lugubere, mogelijkheden passeerden de revue. Vanmiddag vonden we het antwoord.
Wat dat is? Dat vertel ik u morgen. Precies, dan is dat stukje tenminste ook weer veilig gesteld.