TV vermaak

Hilarisch moet het zijn. Ik zie het ook zo voor me. Twee dartboards naast elkaar. Links eentje met de kabelfrequenties, daarnaast eentje met een jaarkalender.
De hele afdeling gooit achter elkaar pijlen in het linkerbord, om te bepalen welke TV zender waar terecht komt. Als laatste gooit het afdelingshoofd een pijl in het rechterbord om de datum van invoering te bepalen.
Dan, onder het genot van een paar biertjes, een briefje schrijven waarin de “noodzaak” van de herindeling van de zenders uiteen wordt gezet. Wegsturen, en giechelend met de armen over elkaar gaan zitten om mee te luisteren met de gefrustreerde telefoontjes bij de helpdesk.
Kostelijk! En een goede zaak, want humor op het werk is erg belangrijk. Niet voor niets gaat 97% van de Nederlanders dagelijks met plezier aan de slag.
Maar toch, beste medewerkers van Casema, wil ik u vragen een andere vorm van vermaak te zoeken. De programmeerknoppen van de televisie, videorecorder, DVD-recorder en tweede televisie beginnen namelijk ernstige sporen van slijtage te vertonen.
Ik dank u hartelijk voor uw begrip.

Ondanks knettergek

Ik heb het altijd een interessante uitspraak gevonden. “Ondanks jezelf” ergens om lachen. Het herbergt een wat ongemakkelijke tegenstrijdigheid, en dat is natuurlijk ook precies wat ermee bedoeld wordt. Omdat ik niet zo tegenstrijdig in elkaar zit heeft het lang geduurd voordat het me overkwam, maar vandaag was het dan toch zo ver.
Voordat ik dat toelicht ga ik me eerst even bij voorbaat verdedigen. Ik vind de heer Wilders namelijk een enorme opportunistische blaaskaak, die vanuit een uit piepschuim opgetrokken oprechtheid allerlei kromme redeneringen met dito argumenten recht(s) probeert te praten.
Maar ik kom er toch niet onderuit: toen ik tussen de in het parlement gebruikelijke taalkundige hoogdraverij een kamervraag tegenkwam die letterlijk luidde “Zo ja, bent u knettergek geworden?”, moest ik toch even lachen. Ondanks mezelf, ja.

Stokje

Lezers van deze weblog weten dat ikzelf een trouw lezer ben van het AD, getuige de verwijzingen naar hun site die ik vaak in deze stek verwerk. De reden ligt voor de hand: ik vind het een goede krant.
Gisteren sloeg me echter even de schrik om het hart. Men had namelijk een artikeltje op de site gezet waarin stond dat de auteursrechtengestapo kopieerheffing op USB-sticks wil gaan invoeren. Dat is onzin, dacht ik meteen, want die kaartjes worden vooral gebruikt voor eigen foto's en filmpjes. Hier zijn dus geen auteursrechten in het geding.
Dat was toevallig ook létterlijk wat de Consumentenbond erover zei. Dat zit wel snor, dacht ik dus, daar steekt Ernstje wel een stokje voor.
Totdat ik zag dat in het lijstje multimedia-artikelen deze er direct boven stond. Niet alleen meldt het artikel dat Samsung met een geheugenchip van 8 GB komt, maar ook dat daar ongeveer 2.000 liedjes op passen. U snapt het, ik heb vannacht nauwelijks kunnen slapen van de spanning.
Vanochtend zie ik echter dat onze minister van Justitie gelukkig een andere krant leest: “Geen kopieerheffing op usb-sticks,” luidde de kop. Ik zal de Telegraaf zo even een bedankje sturen.

Voorstel

Huisartsen moeten vrouwen die voor een abortus komen eerst gaan voorstellen het kind te baren en dan af te staan, lees ik in het AD. Vrij geïnterpreteerd luidt de reactie van ongeveer tweederde van de huisartsen ongeveer als volgt: “zijn ze nou helemaal van de ratten besnuffeld?”
En daar ben ik heel blij mee. Ik dacht, vrij geïnterpreteerd, namelijk al precies hetzelfde. Nu de dokter het ook zegt weet ik echter zeker dat ik met een gerust hart bij mijn mening kan blijven.
Want laten we even wel wezen, dit is natuurlijk een krankzinnig politiek compromisgedrocht. Ik ben zelf een dik halfjaar geleden, zeer gewenst, vader geworden en het is zonder twijfel de meest ingrijpende (emotionele) gebeurtenis van mijn leven geweest. Kun je nagaan hoe dat voor de moeder is. En moederschap is iets dat je niet met je kind afstaat; dat blijft je leven lang bij je.
Hoewel het voorstel dus te krankjorem is om op papier te zetten ben ik toch blij dat de ChristenUnie het gedaan heeft. Ik heb van de laatste drie stukjes namelijk ongeveer tweederde aan ze te danken. U kunt dus wel zeggen dat ik me gezegend voel.

Beschermd

Te vuur en te zwaard werden ze verdedigd. De beide staatssecretarissen met twee paspoorten, door hun fractie. En zo hoort dat natuurlijk ook.
De vijand was meneer Wilders, die volgens de fractie heel vervelend bezig was.
Toen ik vandaag de krant van de mat plukte begreep ik echter ineens dat die vijand ook in bescherming genomen had moeten worden. En wel door de Partij voor de Dieren. Als u dat niet begrijpt moet u hier maar even kijken. Zegt u nou zelf: van die soort kunnen er toch echt niet veel rondlopen.

Ho, ho, huwelijk

Vorige week constateerde ik consternatie op het huwelijksfront. Rotterdamse ambtenaren mogen huwelijkslustige homoparen niet weigeren, las ik namelijk in het AD. Niet dat ze dat eerst wel konden, maar toen de anderen niet opletten heeft de ChristenUnie stiekem een regeltje in het regeerakkoord gekrabbeld waardoor ze dat wel zouden gaan kunnen. Persoonlijk heb ik er niet zoveel last van, want Jolanda is echt een vrouw en ik was tenminste eerder vandaag nog een man. Toch vind ik het een goede actie van de “Rotterdommers”. Ik geloof namelijk niet in God maar in de wetenschap en de laatste heeft voor mij voldoende overtuigend aangetoond dat liefde tussen homo's net zo oprecht kan zijn als tussen hetero's. Ik geloof daarom dat je alleen gewetensbezwaren kunt hebben tegen het homohuwelijk als je bezwaren hebt tegen het huwelijk in het algemeen. En als je daarvan last hebt geloof ik dat je beter geen ambtenaar van de burgelijke stand kan worden.

(Ja, 't is misschien wat zwaardere kost dan u van me gewend bent, maar anders word ik binnenkort helemaal niet meer serieus genomen. Weest u echter niet ongerust, want het is zometeen over.)

Heerlijk is dat, om ergens zo'n onweerlegbaar beredeneerde mening over te hebben. Vandaag zag ik echter iets waarvan ik niet zo goed weet wat ik ermee moet. “Baby huwt hond” was de naam van dat artikel. Ik denk dat ik eerst maar eens even afwacht wat ze hier in Rotterdam van vinden.

Goed lui

Het is tijd voor een pijnlijke bekentenis: ik ben van oorsprong een programmeur. En daaraan gerelateerd: ik werk de leeftijdtellers in de rechterkantlijn niet handmatig om 12 uur 's nachts bij. Ik heb een stukje “script” geschreven dat de leeftijden automatisch uitrekent.
En volgens sommigen ben ik daarmee eigenlijk een slechte programmeur, want een goede programmeur is een luie programmeur. (Voor de minder ingewijden: daarmee wordt bedoeld dat je zoveel mogelijk gebruik moet maken van wat anderen al gemaakt hebben, want dat kost altijd minder tijd dan het zelf maken.)
Een andere eigenschap die veel programmeurs hebben en ik ook in mezelf herken is dat ze nooit tevreden zijn met wat ze zelf maken. Ze zien altijd mogelijkheden om het te verbeteren of mooier te maken. Als je niet oppast doen ze dat ook altijd, ook als het resultaat daarmee mooier of beter - en duurder - wordt dan het voor de gebruiker hoeft te zijn. “Verkopers willen een Rolls-Royce verkopen voor de prijs van een Volkswagen en ontwikkelaars willen een Volkswagen bouwen voor de prijs van een Rolls-Royce,” zei een oud-collega hier eens over.
In het AD lees ik dat dat doordraven niet alleen bij programmeurs voorkomt, maar ook bij de politie. Bij het korps Twente, om precies te zijn. De medewerker die de opdracht kreeg de peilzender voor de auto van een verdachte te vermommen deed dat zo overtuigend dat zijn eigen collega's hem niet meer van een bom konden onderscheiden. Op zich natuurlijk slim om de antenne in de lont te verwerken, maar u snapt wat ik bedoel.

Peter de Vries

Ongetwijfeld hebben velen van u een favoriet radiostation. Ik heb er ook een, namelijk 3fm. Daar zijn verschillende redenen voor. Zo vind ik dat ze goede muziek draaien, kundige en sympathieke dj's hebben en leuke evenementen op poten zetten. Eén van die evenementen moet u, als de nieuwsbewuste persoon die u natuurlijk bent, wel hebben meegekregen. Dat is de Serious Request actie, waarbij drie dj's een week lang in een glazen huis op de Neude zaten, niets aten en voor geld verzoekplaatjes draaiden. Het doel was om zoveel mogelijk geld te verzamelen om het Rode Kruis in staat te stellen om de slachtoffers van landmijnen te helpen.
Afgelopen zaterdag vond op 3fm een ander evenement plaats dat misschien iets minder bekendheid heeft verworven. Dat was de Nationale Peter de Vriesdag. Het doel was in dit geval om zoveel mogelijk Peters de Vries bij elkaar te brengen. Uiteindelijk zijn er, ik heb het even voor u opgezocht, 62 komen opdagen. Zoiets biedt natuurlijk ongekende mogelijkheden, zoals het organiseren van een quiz onder de aanwezigen waarbij het juiste antwoord op elke vraag Peter de Vries is. De quiz werd overigens gewonnen door Peter de Vries.
Ik vroeg me tijdens de uitzending nog af of er andere namen zijn waarmee je een dergelijke dag kunt organiseren. Ik weet niet meer of ik namen bedacht had, maar ik kwam wel tot de conclusie dat het met mijn naam een eenzame bedoening zou worden. Totdat ik vandaag een reactie kreeg op mijn eerste stukje over het Nederlands Muntkantoor van, jawel, Rutger van Bergen.
Nu zeg ik dus: als 3fm erin slaagt 62 Peters de Vries samen te brengen dan moet deze weblog minstens 100 Rutgers van Bergen kunnen verzamelen. Help dit nobele doel en meldt u allen aan!

Schöne Haufen

Ik kan het me nog goed herinneren. Het was midden jaren negentig en het water leek nog maar een paar centimeter onder de rand van de lekdijk te staan. Op school gingen verhalen rond over plaatsgenoten die hun huisraad alvast van de begane grond naar een bovenverdieping aan het verslepen waren.
Uiteindelijk hebben we onze voeten droog gehouden, maar spannend was het toch wel. Het is dus heel begrijpelijk dat daarna stevige maatregelen zijn genomen om een volgend hoogwater beter te kunnen opvangen. Zo is de lekdijk op een aantal plaatsen in de buurt van Vianen inmiddels verzwaard.
Maar daar blijft het niet bij. Mocht de dijk toch doorbreken dan is Vianen nog steeds optimaal voorbereid, lees ik vandaag in het AD. Zelfs de plaatselijke drollen zijn bezig met hun zwemdiploma. Ons huis staat hemelsbreed zo'n 100 meter van zwembad Helsdingen, dus u snapt dat we nu extra trots zijn er te wonen.
Toch jammer dat de man die geklaagd heeft bij de Zwemwatertelefoon (jawel, u leest het goed, de Zwemwatertelefoon) dat níet begrijpt.

Schöne Euro (2)

Onvoorstelbaar wat een publiek je met zo’n weblog wel niet bereikt. Zelfs de journalisten van het AD behoren tot de lezerschare! Naar aanleiding van mijn vorige stukje is één van hen intensief op zoek gegaan naar een exemplaar van de daarin behandelde brief. En nadat-ie hem gevonden had heeft hij hem aan een nauwgezet onderzoek onderworpen. Wat blijkt? Het gratis* eurosetje met een waarde van € 3,88 kost geen € 4,90, maar € 3.000,=. Okay, daar krijg je dan ook nog 82 andere muntsetjes voor, maar wie zit dáár nou op te wachten?
Ik vind de extra keuze die Claudy bij mijn vorige berichtje aandroeg ineens verreweg de beste. Met een beetje mazzel is het oud papier deze week niet opgehaald en kan ik de brief van die Niederländische Münzbüro nog opgraven.

Schöne Euro

Ik zal beginnen met het inlossen van de belofte die ik gisteren gedaan heb: het thuiswerken is me prima bevallen. En u mag me wel dankbaar zijn, want omdat ik thuis ben gebleven kon u vanavond zonder file naar huis.
U vraagt zich misschien af wat ik gedaan heb met de tijd die ik heb bespaard met niet naar en van kantoor rijden. Nou, die heb ik besteed aan het hard nadenken over een zeer interessant voorstel. Dat voorstel was afkomstig van het Nederlands Muntkantoor. Het Nederlands Muntkantoor, moet u weten, is onderdeel van het Nederlandse “HMK GmbH” dat is gelegen in het prachtige Tägerwilen in der schöne Deutsche Schweiz.
Maar dat terzijde. Het voorstel bestond eruit dat we een enquête invulden. En niet zomaar een enquete, maar een Deskundigen Enquête. Deze enquête zou in kaart brengen hoe wij denken over de Euro, en in ruil daarvoor zouden wij een gratis* setje Finse euromunten ontvangen. Gratis* in de zin dat we alleen € 4,90 verzend– en verpakkingskosten hoefden te betalen.
Tsja, een voorstel waarbij je voor iets dat je gratis krijgt en € 3,88 waard is maar € 4,90 hoeft te betalen stelt je voor een lastige keuze. Moet je zoiets direct op de stapel oud papier gooien, of jezelf eerst een stuip lachen om de stompzinnigheid van het voorstel?
De kramp begint net een beetje uit mijn buikspieren weg te trekken.

Gedonderdag

Ik had al zo'n vermoeden dat iemand daarboven gewoon een paar weken was vergeten de blaadjes van de WC-kalender te trekken, en daarom niet in de gaten had welke dag van de week het was. Vandaag werd dat vermoeden bevestigd. Want morgen is het weer zo ver: we hebben weer een WOD. Een WOD, zult u zeggen? Jawel, een WOD: Weeralarm Op Donderdag.

Omdat alle bomen inmiddels wel zo'n beetje zijn omgewaaid heeft men wel gekozen voor een wat creatievere aanleiding. Geen storm dit keer, maar een onvervalste sneeuwkannonade.

Bij het laatste alarm heb ik anderhalf uur gedaan over drie kilometer A2, omdat een vrachtwagen het nodig vond op de lekbrug op zijn kant te gaan liggen. Ik vind het dus allemaal wel leuk verzonnen met die sneeuw, maar ik doe mooi even niet mee. Ik werk namelijk een dagje thuis. U gaat nog van me horen of dat beter bevallen is.

Schijtambtenaren

Het mileu heeft het zwaar tegenwoordig. IJskappen smelten, regenwouden worden nog steeds omgezaagd, zeehonden worden doodgeknuppeld en oceanen worden vergiftigd.
Een aantal toekomstige slachtoffers in de natuur is ook al bekend: Aziatische halsbandparkieten. In dit geval ligt de boosdoener ook nog in de toekomst: dat is namelijk de nog te vormen regering.
Hoe dat mogelijk is zal ik nu uitleggen. De Aziatische halsbandparkieten waar het om draait zijn eigenlijk Haagse halsbandparkieten, in de zin dat ze zich ophouden op het Korte Voorhout. En wat doen die beestjes daar? Rijksambtenaren onderschijten, zo lees ik in het AD. Ha ha, zult u zeggen, maar daar zit hem wel net het probleem. De onderhandelaars aan de coalitietafel zijn namelijk van plan een heleboel ambtenaren naar huis te sturen. Dat betekent dat er straks een stuk minder ambtenaren zijn om op te schijten, en dat brengt weer met zich mee dat de parkieten straks harder om een schijtplek moeten knokken en beter moeten mikken.
U kunt zich wel voorstellen hoeveel stress deze extra inspanning bij de arme beestjes zal veroorzaken. Inderdaad, sommige bezuinigingen gaan écht te ver.

Statistieken

Heeft u hem al eens gezien? Onderaan deze pagina staat-ie. Een vierkantje met een grafiek erin. 't Is inderdaad maar een klein geval, maar erachter gaat een wereld aan informatie schuil. 't Is namelijk een link naar de statistiekensite die bijhoudt wie, wanneer, vanuit welk land, via welke provider, met welke browser, vanaf welke site, aan deze stek, een bezoekje brengt. Klikt u er straks maar eens op, dan kunt u het zien. Niet dat het meestal bijster interessant is, maar gisteren kwam ik toch iets aparts tegen. Het bleek namelijk dat sommige mensen op deze plek landden vanaf de site van Panorama. U begrijpt dat nader onderzoek geboden was om te achterhalen waarom zo'n “kwaliteitsblad” als Panorama verwijst naar mijn nederige webstulpje. Na enig gespeur kwam ik erachter dat de link in deze pagina verstopt zit. (Kijkt u straks vooral even of u hem kunt vinden. Ik geef u een hint: hij staat op de verkeerde plaats.)

't Stelt natuurlijk niets voor, maar toch vind ik het wel grappig. Ook omdat blijkt dat deze weblog alweer zo oud is dat een deel ervan inmiddels hopeloos is achterhaald. Zo klopt van het artikeltje waarnaar de Panorama verwijst bijna geen hout meer: de meeste foto's zijn tegenwoordig dusdanig scherp dat je het typenummer van de kernreactoren kunt lezen, en Vianen ligt inmiddels gewoon aan de zuidkant van de rivier.

Excuses

Ik bied hierbij mijn excuses aan. Bij voorbaat. Aan al diegenen bij wie we met Sanne op bezoek gaan komen. Ik zie u fronsen, maar ik zal u vertellen waarom: ze gaat de hele tent bij u afbreken. Ze laat werkelijk geen spaan van uw inboedel heel. We zullen echt ons best doen haar in toom te houden, maar ik vrees dat dat een kansloze onderneming wordt.

In verband met de nachtdiensten die Jolanda draait ben ik dit weekend voltijd papa geweest, en tot nu toe heeft ze achtereenvolgens een vaas, een glas, een mok, een ander glas en zo'n beetje alle planten op de benedenverdieping bijna op gruwelijke wijze aan hun eind laten komen. En dat terwijl ik er in alle gevallen bij stond en ze nog niet in staat is haarzelf te verplaatsen.

U bent gewaarschuwd.

Doos

Heeft u dat ook wel eens? Dat u op de radio een nummer hoort dat verschrikkelijk lekker klinkt? Dat u dan uitzoekt wie het gemaakt heeft, andere nummers van die artiest beluistert en tot de conclusie komt dat die allemaal veel minder klinken dan dat ene juweeltje? Nee?
Da's dan heel leuk voor u. Ik heb het namelijk wel regelmatig. Maar dat maakt nu niet meer uit. Er is namelijk een Internetdienst die de oplossing biedt. Je tikt er de naam van een nummer, album of artiest in en hij zoekt automatisch uit welke andere nummers daar muzikaal op lijken. Hij speelt ze nog voor je af ook. En mocht je het met bepaalde keuzes van het ding niet eens zijn dan zeg je dat gewoon en dan houdt-ie daar ook nog rekening mee!
Toch wel geïnteresseerd? Trekt u dan hier uw eigen muziekdoos van Pandora open. Oh, en als u bij het inschrijven niet meer weet wat de postcode is van uw vakantiehuis op Beverly Hills, dan kan ik u dat ook nog vertellen. Da's namelijk 90210.
(Pandora is eigenlijk alleen bedoeld voor Amerikaanse gebruikers, en je moet bij je inschrijving door middel van het invoeren van een postcode “bewijzen” dat je dat bent. Vandaar.)

Onderzoek

De politie heeft een 21-jarige automobilist van de A16 geplukt en bekeurd omdat hij achter het stuur zijn krant zat te lezen, lees ik in de krant. Daar word ik toch even stil van. Dat is natuurlijk schandalig! Dat de politie blijkbaar geen enkel begrip kan opbrengen voor die arme kerel, bedoel ik natuurlijk. Ik weet precies wat die man aan het doen was: koortsachtig zoeken naar materiaal voor zijn weblog.
Zo concludeerde ik vanochtend, tegen de tijd dat ik op mijn werk arriveerde, dat de krant van vandaag weinig bruikbaars bevat. Links ziet u overigens hoe mijn auto er bij aankomst van binnen uit zag.
Gelukkig voor mij bracht de website uitkomst: Mozart moet het vanaf vrijdag zonder zijn permanente erectie doen. Gelukkig voor hem heb ik nog wel wat kersverse Viagra-aanbiedingen op voorraad.

Feit

Het gebeurt wel eens dat je wordt overvallen door een spontane constatering waar je gewoon niet omheen kunt. Dat kan erg confronterend zijn en je hele wereld op zijn kop zetten. Precies zo was het ook voor ons.
We hebben ook geen idee hoe het kan dat het nou juist ons gebeurd is. Het is ook iets dat je niet zelf in de hand hebt. Het overkomt je gewoon wel of niet.
En geloof me, we vinden het ook oprecht vervelend voor al die anderen.
Maar het feit blijft: we hebben de mooiste dochter van de hele wereld.
Sorry.

Pilletje

Zelf werd ik er al knettergek van. Die e-mails die suggereren dat ik een gigantisch erectieprobleem heb en hoognodig aan de Viagra moet. Of “V1@9r@”, zoals het dan gespeld wordt. Vandaag blijkt het probleem echter veel verder te reiken dan mijn persoonlijke irritatie. In het AD staat namelijk een kop dat Mozart kampt met een permanente erectie. Het artikel eronder blijkt niet precies datgene te bevatten wat ik eerst zou denken, maar is niet minder bizar. Mozart, een leguaan in Antwerpen, kreeg bij het paren vuil in zijn geval en nu kan hij “hem” niet meer intrekken. Dramatisch inderdaad, en het wordt nog erger: als het binnenkort niet (letterlijk en figuurlijk) wegtrekt zal worden overgegaan tot amputatie. Terwijl ik stilletjes wat wegslik lees ik de laatste zin. “Zo’n operatie zal Mozarts paringsdrang niet dwarsbomen, want leguanen hebben twee penissen.”
Welk pilletje, denk ik dan, zou je dáárvoor kunnen krijgen?

Wel verdraaid,

Is zó m’n inspiratie weggewaaid.

Zwakzinnig reclame-akkoord

“Beperking alcoholreclame op formatietafel,” lees ik met enige verbazing in het AD.

Er is in de verkiezingstijd duidelijke taal gesproken over veel gewichtige onderwerpen. Kreten als fatsoen, respect, socialer Nederland, gezondheidszorg, onderwijs en huisvesting vlogen je in verhitte debatten om de oren. Maar ik kan me niet herinneren dat alcoholreclame nou bepaald een heet hangijzer was. De vraag die bij me opkomt is dan ook of dit onderwerp nou echt zó belangrijk is dat het met naam en toenaam in het regeerakkoord moet. Tot mijn oog valt op een ander artikel in dezelfde krant, of eigenlijk de kop daarvan: “Bonnie [St. Claire] heeft IQ van 52.”

No more questions, Your Honour.

Bah! Geld!

Zelf was ik er al nooit echt vies van. Maar ik vind het prettig te weten dat nu wetenschappelijk is bewezen dat dat terecht is.
Waar dit nou weer over gaat? Geld.
Er is onderzoek gedaan naar de smerigheidsfactor van geld, en de conclusie is dat geld schoner is dan de meeste handen waar het mee wordt uitgegeven.
Vandaag werd ook duidelijk dat kennis macht is. Een cassière in een supermarkt dacht namelijk nog steeds dat geld vies was, terwijl een klant al wel wist hoe de vork van de steel zat. De klant was dus graag bereid een geldla in ontvangst te nemen, en de cassière wist niet hoe snel ze die moest afgeven.
Sterk verhaal zegt u? Leest u het hier zelf maar. En mocht u toevallig van die smerige rommel af willen dan weet u me te vinden. Vooral de grote coupures ruim ik met liefde voor u op.

We zijn er weer!

Tjongejonge, wat is het weer een tijd geleden zeg. 't Is zo erg dat ik een dag bezig was om de spinnewebben tussen de posts uit te trekken. Maar goed, na enig stevig poetsen ziet het er nu weer toonbaar uit.
Ik wilde eigenlijk een heel spannende reden opgeven voor mijn zoveelste lange afwezigheid. Maar ja, ik heb u er zelf van op de hoogte gebracht dat ik inmiddels vader ben, en zoals de mede-ouders weten is het dan wel afgelopen met de spannende verhalen. Ik weet ook dat als u eerlijk bent, het u natuurlijk helemaal niets interesseert wat ik de afgelopen maanden heb uitgespookt. Dat maakt me niet uit hoor, want ik ga het u toch vertellen.
Komt-ie: mijn vrouw en ik zijn erg druk bezig geweest met een erg klein meisje.

Zo, dat had u niet verwacht he?
Toch is dat eigenlijk het hele verhaal. Ja, ik zou u kunnen vertellen dat Sanne na een week of zes steeds slechter ging drinken, uiteindelijk van de borst over moest naar de fles, nog even later naar het ziekenhuis moest waar ze vier weken heeft gelegen, daarna thuis ook nog drie weken via een sonde haar hypoallergene voeding heeft gekregen, voordat ze vorige week zowel van de sonde als de hyopallergene voeding verlost was. (Dat hypoallergene spul levert me trouwens een rommel op! Die lúch!)
Maar ja, wie zit daar nou op te wachten?
Precies. Ik laat het er dus maar bij dat we er druk mee waren en ik nu weer wat tijd voor mezelf denk te krijgen. U gaat hier zien of ik gelijk heb.