De oplettende lezer zal het niet ontgaan zijn dat Sanne inmiddels alweer ruim twee weken oud is. Ze heeft die twee weken met name besteed aan vier bezigheden. In aflopende mate van duur zijn dat slapen, drinken, huilen en luiers volpoepen, waarbij ik eerlijkheidshalve opmerk dat ik nog twijfel aan de volgorde van de laatste twee.Er zijn ook momenten dat ze nog iets ander doet, en dat is om zich heen kijken. Wij vinden natuurlijk dat ze prachtige ogen heeft en daarom vinden we het sowieso al geweldig om ze te zien. Vanochtend kreeg het kijken echter een extra dimensie. Tot dan toe kéék Sanne namelijk wel maar wekte ze niet de indruk dat ze echt iets zág. Toen ik haar vanochtend oppakte en een beetje heen en weer wiegde was ze echter voor het eerst onmiskenbaar bezig mijn gezicht met haar oogjes te volgen. Ze heeft natuurlijk groot gelijk, want een vent met zo'n kop moet je ook scherp in de gaten houden. Maar dat Sanne dat na dik twee weken al in de gaten én in de vingers heeft vindt haar papa natuurlijk helemaal geweldig. Die gaat zo gelijk even kijken wanneer hij zijn dochter bij Harvard kan inschrijven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten