In het Utrechts Nieuwsblad van gisteren staat een artikel over een niet zo heel succesvolle ontsnapping uit de gevangenis. De gedetineerde die vast zat, en nu weer zit, in het Huis van Bewaring aan het Wolvenplein in Utrecht, is een minuut of tien na zijn vertrek weer door de politie in zijn kraag gevat. Dit na een telefoontje van de tientallen getuigen die zagen dat de verdachte over de muur klauterde en de gracht rondom de gevangenis overzwom.
De officier van justitie Sonsen, die over het voorval is geïnterviewd, stelt dat mensen zich niet al teveel zorgen moeten maken omdat het Huis van Bewaring in kwestie geen 'erg gevaarlijke' misdadigers te gast heeft.
Tot zover vind ik het een erg aardig artikel. Niet in de laatste plaats omdat de wegloper, mede door toedoen van de dappere omstanders, in dit geval weer zo snel is thuisgebracht. Dat wil namelijk ook nog wel eens niet lukken.
Het venijn zit hem echter in de staart, want het artikel sluit af met een uitspraak van de officier dat er "altijd een ontsnappingsmogelijkheid in de gevangenis [is], anders worden de mensen daar gek."
Ik trek een frons in mijn voorhoofd en lees de zin nog eens. Volgens mij zegt de beste man echt dat er ten behoeve van de geestelijke gezondheid van de gedetineerden willens en wetens ontsnappingsmogelijkheden in de gevangenissen worden ingebouwd.
Meteen komen er allerlei vragen opborrelen. Zouden ze dan misschien voor het spelelement bijvoorbeeld ook verborgen aanwijzingen over het te volgen pad in de gebouwen aanbrengen? Of wordt er misschien een puzzeltocht uitgezet, waarbij de bewakers even de andere kant op kijken als alle opdrachten ('loop op je handen een rondje door de binnenplaats') goed zijn uitgevoerd? Is er dan ook een functionaris die zich bezig houdt met het bedenken van nieuwe ontsnappingsmogelijkheden als er een is gebruikt? Hoeveel verdient zo iemand?
En hoe zit dat dan met de gevangenissen waar de 'erg gevaarlijke' misdadigers zich bevinden? Laten ze die dan wel gek worden, of maken ze de opdrachten gewoon wat moeilijker? ('Loop op je handen twee rondjes...')
Ik vrees dat ik de antwoorden wel nooit zal krijgen, en hoop er ook niet door eigen ervaring achter te komen. Maar misschien is zowel het leven als werken in de gevangenis dan toch niet zo saai als ik altijd gedacht heb.
12 juli 2005
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten