Enige tijd geleden heb ik een boek gelezen dat is geschreven door Midas Dekkers. “De Larf” heet het, en het stelt dat de diersoort die mens heet eigenlijk als larf ter wereld komt en moet verpoppen om een echt mens te worden. Baby's lijken in hun fysieke bouw welbeschouwd namelijk helemaal niet op volwassen mensen, zijn compleet incapabel en doen niets anders dan eten.Als je erover nadenkt, en dat heb ik geprobeerd, heeft hij best wel een punt. Als je heel eerlijk bent zijn baby's gewoon hardstikke lelijk.
Dat maakt allemaal echter geen bal meer uit als je met je pasgeboren dochter in je armen staat en ze je voor de eerste keer met een paar donkerblauwe ogen aankijkt. Helemaal als het iets na 1:51 is en de dochter in kwestie 4015 gram weegt, 54 centimeter lang is en Sanne Elisabeth heet. Laat dat nou precies zijn wat mij gisteren is overkomen.
Prachtig vind ik haar.
4 opmerkingen:
Gossie... Sanne heeft ons - nou ja, mij in ieder geval - nog lang in spanning gelaten.
ONT-ZET-TEND HAR-TE-LIJK GE-FE-LI-CI-TAART !!!
En , slik, wat mooi geschreven. Nu ben ik met een zus wiens eerste kind ook elk moment kan komen (en dat ook nogal op zich laat wachten), extra gevoelig voor dit soort mooie dingen, maar toch... ik ga haar meteen nog even attenderen op dit logje.
Veel plezier met z'n allen!
Van harte gefeliciteerd met de aanwinst.
Je hebt gelijk dat babies doorgaand niet de meest mooie creaties zijn, maar daar kijk je als vader dwars doorheen.
Veel geluk ermee.
Wij hebben inmiddels veel larven gezien, maar dit is wel een heel mooi exemplaar.
Hartelijk gefeliciteerd, ook van Ineke.
Larf of niet.
Ik vindt haar wel mooi, en het is ook iets moois een dochter.
Wens jouw, Ineke en natuurlijk Sanne zelf veel geluk.
En natuurlijk ook in je 'andere' nieuwe uitdaging...
Han.
Een reactie posten