Zondagavond. Jolanda en ik hangen allebei op de bank naar de staart van de Tour te kijken. "Zullen we Chinees halen?" vraagt een van ons. "Goed idee," zegt de ander.Er wordt even koortsachtig vergaderd over de menukeuze. Het wordt een Chinese rijsttafel voor twee personen.
Het is niet de eerste keer dat we Chinees eten, dus we weten dat de porties wel eens wat ruim uit willen vallen. Als Jolanda onze maaltijd naar binnen brengt ben ik desondanks verbijsterd.
Zeven bakken vol, voor twee personen.
We doen onze uiterste best maar geven het ploffend op voor we de helft op hebben.
Gisteren eten we er weer van tot we niet meer kunnen, en vandaag hebben ook mijn collega's er nog plezier van. (Wonderbaarlijk, hoe dat spul op je darmen kan werken!)
En nadat we er vier porties van gegeten hebben gooien we bij elkaar nog twee volle bakken weg.
De Chinees heeft weer gewonnen. Met twee handen op de rug.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten